Οδοντιατρική Φοβία
Τι είναι η οδοντιατρική φοβία;
Οποιοδήποτε είδος φοβίας, μπορεί να οριστεί ως υπερβολική ανησυχία, άγχος, ακόμη και τρόμος, σχετικά με μια κατάσταση η οποία μπορεί να μην ενέχει κίνδυνο, παρ’ όλα αυτά μπορεί να οδηγήσει το άτομο σε κατάσταση έντονου στρες ή ακόμη και πανικού όταν πρέπει να έρθει αντιμέτωπο με το αντικείμενο της φοβίας του.
Ειδικότερα όταν πρόκειται για ένα μικρό παιδί, η επίσκεψη σε ένα ιατρικό περιβάλλον, μπορεί να δημιουργήσει συναισθήματα έντονου άγχους και φόβου, ακόμη και σε περιπτώσεις που δεν υπάρχει προηγούμενη εμπειρία σχετικά με αυτό.
Όπως και τα υπόλοιπα είδη φοβίας έτσι και η οδοντιατρική φοβία αποτελεί μια κατάσταση έντονης ανησυχίας για την επίσκεψη στον οδοντίατρο και ακόμη μεγαλύτερης ανησυχίας στη σκέψη μιας επικείμενης οδοντιατρικής θεραπείας. Η οδοντιατρική φοβία μπορεί να αποτελέσει μια από τις πιο συχνές αιτίες αποφυγής των επισκέψεων στον οδοντίατρο.
Η οδοντιατρική φοβία συναντάται τόσο στα παιδιά όσο και στους ενήλικες και πρέπει να εντοπίζεται νωρίς και να αντιμετωπίζεται σε όσο το δυνατόν μικρότερη ηλικία και με τον κατάλληλο τρόπο.
Η μη αντιμετώπιση της οδοντιατρικής φοβίας μπορεί να ακολουθήσει τον ασθενή για το μεγαλύτερο μέρος της ζωής του. Κάτι τέτοιο μπορεί να έχει αρνητικές επιπτώσεις στην πορεία της υγείας των δοντιών, καθώς, ο ασθενής που αποφεύγει τον οδοντίατρο μπορεί πιο εύκολα να παρουσιάσει προβλήματα στα δόντια του ή να μην προλάβει κάποια κατάσταση αρκετά νωρίς, με αποτέλεσμα στην πορεία να χρειάζεται πιο περίπλοκες οδοντιατρικές θεραπείες, οι οποιές βέβαια εντείνουν όλο και περισσότερο το φόβο και την ανησυχία του.
Τι είναι αυτό που μπορεί να προκαλέσει την οδοντιατρική φοβία;
Μία από τις συχνότερες αιτίες φοβίας ενός ασθενούς για τον οδοντίατρο μπορεί φυσικά να αποτελέσει μια κακή προηγούμενη εμπειρία του. Ακόμη και ένα μικρό παιδί μπορεί να αποκομίσει αρνητικές οδοντιατρικές εμπειρίες. Αυτό μπορεί να συμβεί είτε επειδή το ίδιο το παιδί σε μικρή ηλικία χρειάστηκε θεραπείες που μπορεί να ήταν επώδυνες ή να χρειάζονταν μεγάλης διάρκειας και επαναλαμβανόμενα ραντεβού ή ακόμη και να μην αφιερώθηκε ο απαιτούμενος χρόνος για τη σωστή απευαισθητοποίηση του πριν από αυτές τις θεραπείες.
Ένας ακόμη λόγος που μπορεί κάποιες φορές να οδηγήσει σε μια αρνητική οδοντιατρική εμπειρία είναι όταν το πρώτο ραντεβού του παιδιού στον οδοντίατρο είναι εξ’αιτίας ενός έκτακτου περιστατικού. Κάτι τέτοιο μπορεί να είναι ένα οδοντικό τραύμα, πόνος στο δόντι ή κάποιο απόστημα.
Επιπλέον, ακόμη και ένα μεγαλύτερο παιδί, που μπορεί αρχικά να μη φοβόταν τον οδοντίατρο, μπορεί να αποκτήσει φοβία αν μια θεραπεία αποδειχτεί περισσότερο επώδυνη ή χρονοβόρα από αυτό που περίμενε ή αν είχε κάποιο σοβαρό έκτακτο περιστατικό που του δημιούργησε έντονο πόνο ή ένα σοβαρό οδοντικό τραύμα.
Τέλος, έρευνες έχουν δείξει οτι κάποιες φορές, οι αρνητικές οδοντιατρικές εμπειρίες των γονέων ή ο φόβος ενός γονέα για τον οδοντίατρο, μπορεί να οδηγήσει σε αντίστοιχη οδοντιατρική φοβία και ένα μικρό παιδί.